Πώς να σταματήσουμε να
φωνάζουμε στα παιδιά μας.
Στις 21 Ιανουαρίου 2015
Οι περισσότεροι γονείς θεωρούμε ότι πρέπει να σταματήσουμε να φωνάζουμε,
αλλά, πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τραβήξουμε την προσοχή των
παιδιών μας.
Άλλωστε, είναι δουλειά μας να τα διδάξουμε και πώς αλλιώς θα τα κάνουμε να
ακούσουν; Δεν πειράζει αν τους φωνάζουμε, δεν πληγώνονται, ίσα που ακούν,
κοιτάνε αλλού. Εννοείται ότι ξέρουν ότι τα αγαπάμε ακόμα και αν φωνάζουμε. Έτσι
δεν είναι;
Όχι. Η αλήθεια είναι ότι όταν φωνάζουμε τα παιδιά φοβούνται. Και όταν
φωνάζουμε, τα παιδιά τσακώνονται μαζί μας ή μας αγνοούν ή παγώνουν και προφανώς
δε αντιλαμβάνονται αυτό που θέλουμε να τους πούμε. Αυτό, δε, που είναι
χειρότερο είναι ότι με το να φωνάζουμε προτρέπουμε τα παιδιά μας να μας
δίνουν σημασία μόνο αν υψώνουμε τον τόνο της φωνής μας. Και τα οδηγούμε
στο να μας φωνάζουν και αυτά.
Αν το παιδί μας δεν εκπλήσσεται με την οργή μας, αυτό αποτελεί
ένδειξη ότι έχει εισπράξει ήδη πολύ θυμό και έχει αναπτύξει άμυνες απέναντι και
στον θυμό και σε μας.
Είτε το δείχνουν είτε όχι, τα παιδιά όλων των ηλικιών απομακρύνονται από
εμάς εξαιτίας του θυμού μας. Το να τους φωνάζουμε εγγυάται ότι σε
μεγαλύτερη ηλικία και ειδικά στην εφηβεία οι καβγάδες με φωνές θα είναι ο
σταθερός τους τρόπος να διαφωνούν. Και όσο αποξενώνονται από εμάς τόσο θα είναι
πιο ανοιχτά σε πιέσεις άλλων συνομηλίκων τους.
Ωστόσο, είτε το πιστεύετε είτε όχι, υπάρχουν σπίτια στα οποία οι γονείς δεν
φωνάζουν γεμάτοι θυμό στα παιδιά τους. Δεν εννοούμε, φυσικά, μια ψυχρή οικογένεια
τα μέλη της οποίας δεν εκφράζουν συναισθήματα -όλοι ξέρουμε ότι αυτό μόνο
καλό δεν είναι. Ούτε εννοούμε ότι αυτοί οι γονείς έχουν τα τέλεια παιδιά ή ότι
είναι οι ίδιοι τέλειοι γονείς. Αυτοί οι γονείς εκνευρίζονται και εξοργίζονται,
αλλά έχουν τέτοια επίγνωση των συναισθημάτων τους ώστε να σταματάνε, να
ηρεμούν τον εαυτό τους και να μην ξεσπάνε στα παιδιά τους.
Ο μόνος τρόπος να γίνετε ο υπομονετικός, ήρεμος γονιός που επιθυμείτε να
είστε είναι να κάνετε τον «γονιό» στον εαυτό σας. Αυτό σημαίνει να εκπαιδεύετε
τον εαυτό σας με αγάπη μέσω των δικών σας συναισθημάτων ώστε να μη
γίνονται τα παιδιά σας αποδέκτες του θυμού σας. Πώς;
- Συνειδητοποιήστε
ότι η κύρια δουλειά σας ως γονέα είναι να μπορείτε να διαχειριστείτε τα
δικά σας συναισθήματα ώστε τα παιδιά σας να μάθουν να διαχειρίζονται τα
δικά τους ακολουθώντας το παράδειγμά σας.
- Δεσμευτείτε
στην οικογένειά σας ότι θα διατηρείτε την ψυχραιμία σας. Το ξέρουμε, είναι τρομακτικό,
αλλά, ποιος άλλος θα σας «ελέγξει»; Πείτε στα παιδιά σας ότι μαθαίνετε και
ότι θα κάνετε λάθη…αλλά, θα προσπαθήσετε να βελτιώνεστε συνέχεια.
- Να
θυμάστε ότι τα παιδιά φέρονται ως παιδιά- αυτή είναι η δουλειά τους.
Είναι ανώριμοι άνθρωποι που μαθαίνουν σταδιακά πώς λειτουργούν τα πράγματα
και τι να περιμένουν. Οι μετωπιαίοι λοβοί τους δεν είναι πλήρως
ανεπτυγμένοι και γι αυτό, συχνά, κυριαρχούνται από τα συναισθήματά
τους. Και όπως και οι ενήλικες, δε θέλουν να νιώθουν ότι είναι υπό
έλεγχο.
- Σταματήστε
να «μαζεύετε» και να φορτίζεστε – εννοούμε αυτές τις πικρές σκέψεις που
κάνετε τη μια μετά την άλλη όταν έχετε μια άσχημη μέρα. Αν «μαζέψετε»
πολλά, η έκρηξη είναι αναπόφευκτη. Αντί γι αυτό, αναλάβετε την ευθύνη για
τη διάθεσή σας, δώστε στον εαυτό σας ό,τι χρειάζεται για να αισθανθεί
καλύτερα και ξεφύγετε από τον θυμό και την πίκρα.
- Να φέρεστε
στα παιδιά σας με ενσυναίσθηση όταν εκφράζουν συναισθήματα, όποια και αν
είναι αυτά– έτσι
θα αρχίσουν να αποδέχονται τα συναισθήματά τους και αυτό είναι το πρώτο
βήμα για να μάθουν να τα διαχειρίζονται. Από τη στιγμή που τα παιδιά
μαθαίνουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους, μαθαίνουν να
διαχειρίζονται και τη συμπεριφορά τους. Όταν τα παιδιά νιώθουν ότι οι
γονείς τους τα καταλαβαίνουν δεν αναστατώνονται τόσο πολύ τόσο συχνά.
- Να
είστε σε επαφή με τα παιδιά σας και να προσπαθείτε να βλέπετε τα πράγματα
από τη δική τους οπτική γωνία ακόμα και όταν διαφωνείτε σε
κάτι. Ώσπου
το παιδί σας να αισθανθεί ότι το νιώθετε και είστε συνδεδεμένοι/ες, δεν
μπορεί να ακούσει την άποψή σας. Υπάρχει πάντα χρόνος να μιλήσετε
αργότερα, όταν το παιδί σας κι εσείς θα έχετε ηρεμήσει οπότε θα
ξαναξεκινήσετε την επαφή σας με ζεστασιά και όχι με θυμό.
- Όταν
θυμώνετε σταματήστε. Κλείστε το στόμα σας. Μην κάνετε τίποτα και μην
πάρετε καμία απόφαση. Αναπνεύστε βαθιά. Αν ήδη φωνάζετε, σταματήστε στη
μέση. Γυρίστε από την άλλη, κινηθείτε ώστε να εκτονωθείτε μερικώς.
Αντισταθείτε στην απαίτηση να «συνεφέρετε » το παιδί σας. Αυτή η
έντονη ανάγκη σημαίνει ότι είστε ακόμα έτοιμη/ος για μια έκρηξη. Μην
δράσετε μέχρι να χαλαρώσετε.
- Κάντε
ένα time -out. Απομακρυνθείτε από την κατάσταση αν είναι εφικτό. Αν όχι, ρίξτε λίγο
νερό στο πρόσωπό σας για να αποσπαστεί η προσοχή σας από το παιδί και να
οδηγηθεί στον εαυτό σας. Πίσω από τον θυμό σας κρύβεται φόβος και θλίψη
και απογοήτευση. Κλάψτε αν το έχετε ανάγκη. Αν αφήσετε τον εαυτό σας να νιώσει
τι βρίσκεται πίσω από τον θυμό – χωρίς να κάνετε κάτι πρακτικό- ο θυμός θα
γλυκάνει και θα εξαφανιστεί.
- Ανακαλύψτε
την προσωπική σας σοφία. Από αυτή την πιο γαλήνια κατάσταση, φανταστείτε
ότι υπάρχει μέσα στο μυαλό σας κάποιος που βλέπει τα πράγματα αντικειμενικά
και επιθυμεί το καλύτερο για όλους που εμπλέκονται. Τι θα σας έλεγε; Τι θα
πρότεινε για να βελτιωθεί η κατάσταση; Τι μπορείτε να κάνετε εδώ και τώρα;
- Κάντε
μια θετική κίνηση τώρα που είστε πιο ήρεμοι. Αυτό μπορεί να σημαίνει
ότι επιχειρείτε μια επανασύνδεση. Μπορεί να σημαίνει ότι
απολογείστε. Μπορεί να σημαίνει ότι κάνετε το αναστατωμένο
παιδί σας να γελάσει και αν αυτό δεν λειτουργήσει, υποστηρίξτε το
στο κλάμα του. Μπορεί να σημαίνει ότι παρατάτε όλες τις δουλειές
σπιτιού στη μέση και απλά μπαίνετε κάτω από τα σκεπάσματα με
τα παιδιά σας και πολλά βιβλία μέχρι όλοι να αισθανθούν καλύτερα.
Απλώς, κάντε ένα βήμα στο να τους βοηθήσετε όλους
συμπεριλαμβανομένου του εαυτού σας.
Τα άσχημα νέα; Όλο αυτό είναι δύσκολο. Απαιτεί πολύ μεγάλο αυτοέλεγχο και
θα ανακαλύψετε ότι τα «κάνετε θάλασσα» ξανά και ξανά. Μην το βάλετε κάτω.
Πώς να μιλήσετε στο παιδί σας
για τον σχολικό εκφοβισμό ( bullying)
Στις 16 Νοεμβρίου 2014
Συνήθως τα παιδιά δυσκολεύονται να μιλήσουν για το σχολικό εκφοβισμό. Λόγω
αυτής της δυσκολίας, το παιδί σας μπορεί να γίνει θύτης ή θύμα bullying. «Με
πήρε τηλέφωνο ο Διευθυντής. Κάποιοι γονείς παραπονέθηκαν ότι ο γιος μας
απείλησε τα παιδιά τους. Ο Διευθυντής προσπάθησε να τους εξηγήσει ότι το παιδί
είναι αυτιστικό αλλά οι γονείς απάντησαν ότι, σε περίπτωση που τα
ξανααπειλήσει, τα παιδιά τους δε θα ξαναπαίξουν μαζί του».
«Το παιδί μου αντέδρασε στο bullying βρίζοντάς τους. Και το σχολείο το
τιμώρησε – επειδή έβρισε».
Κάποια παιδιά δυσκολεύονται να μιλήσουν για όλο αυτό και ίσως να μην
αντιδράσουν καλά αν τα ρωτήσετε ευθέως. Καλύτερα να μην το κάνετε άμεσα, αλλά
να ρωτήσετε πώς ήταν η μέρα τους, να διαπιστώσετε αν η συμπεριφορά τους έχει
αλλάξει, πώς αισθάνονται και να τους δώσετε χρόνο και ευκαιρίες να σας μιλήσουν
γι αυτό. Αν το παιδί σας δυσκολεύεται να εξηγήσει τι του συμβαίνει, θα
χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε άλλους τρόπους.
Προσπαθήστε να εξηγήσετε στο παιδί σας ότι ο εκφοβισμός μπορεί να
αναστατώσει το άλλο παιδί τόσο που να μη θέλει πια να πηγαίνει σχολείο. Αν το
περιστατικό περιλαμβάνει και σωματική βία, θυμίστε του κάποια δική του
αντίστοιχη εμπειρία – όπου το ίδιο ήταν θύμα και εξηγήστε του ότι έτσι ακριβώς
αισθάνεται κάποιος που του επιτίθενται.
Ρωτήστε το παιδί σας πώς θα αισθανόταν αν κάποιος του συμπεριφερόταν κατ’
αυτό τον τρόπο και τι θα έκανε γι αυτό.
Τι να κάνετε αν σας κάνουν παράπονα για το μικρό παιδί σας
- Μεταφέρετε ήρεμα στο παιδί σας αυτό για το
οποίο το κατηγορούν και ζητήστε του να σας εξηγήσει.
- Ρωτήστε τον δάσκαλο/δασκάλα αν το παιδί σας είναι
το μόνο που κατηγορείται για εκφοβισμό
- Ρωτήστε το δάσκαλο/δασκάλα ποιες στρατηγικές
θα ακολουθήσει για να το χειριστεί.
- Εξηγήστε στο παιδί ότι, όταν κάνει
χαρακτηρισμούς, όταν πληγώνει επίτηδες κάποιο παιδί, αυτό
είναι εκφοβισμός και όχι διασκέδαση.
- Ζητήστε να ενισχυθεί η επίβλεψη.
- Ζητήστε να σας κρατούν ενήμερους για
παράπονα ή άλλα προβλήματα συμπεριφοράς στο μέλλον.
Ερωτήσεις που μπορείτε να κάνετε σε ένα μικρό παιδί
- Ποιοι είναι οι φίλοι σου; Τι σου αρέσει σε
αυτούς;
- Τι πιστεύεις για τα παιδιά που υφίστανται
bullying
- Εσύ φοβάσαι κάποιον; Συχνά, υπάρχει ένας αρχηγός
και παιδιά που τον ακολουθούν γιατί φοβούνται πως, αλλιώς, αυτά θα είναι
οι επόμενοι στόχοι.
- Υπάρχουν παιδιά με τα οποία παλιά έκανες
παρέα και τώρα σταμάτησες; Έχεις κάνει καινούριους φίλους;
- Τι παιχνίδια παίζετε στο σχολείο; Ποιος
αποφασίζει ποιος θα συμμετέχει σ” αυτά;
- Μήπως κι εσένα σου συμπεριφέρεται κάποιος
έτσι;
Αναρωτηθείτε και προσπαθήστε να καταλάβετε αν το παιδί είναι αναστατωμένο
από κάποια αλλαγή στο οικογενειακό περιβάλλον.
Λίγες απλές συμβουλές για
γονείς
Στις 20 Φεβρουαρίου 2015
Αν πραγματικά θέλετε ένα έξυπνο και χαρούμενο παιδί, να το προσέχετε. Απλά
να είστε παρόντες όταν κάνει ο,τι επιλέγει να κάνει.
Προσπαθήστε να μην κάνετε ερωτήσεις εκτός αν είστε πραγματικά περίεργοι για
κάτι. Προσπαθήστε να μην το επιβραβεύετε εκτός αν έχετε εντυπωσιαστεί
πραγματικά. Προσπαθήστε να μην το κατευθύνετε διαρκώς. Όταν το πρόγραμμά σας δε
συμφωνεί με το δικό του να προσπαθείτε να καταλαβαίνετε αν συμπεριφέρεται σαν
να υπάρχει πρόβλημα.
Προσπαθήστε να μη μιλάτε καν εκτός αν έχετε κάτι επείγον ή ενημερωτικό ή
συναισθηματικό ή πολύ αστείο να πείτε.
Αν δεν ξέρετε την απάντηση, να έχετε το κουράγιο να πείτε : «Δεν ξέρω».
Αν δε θέλετε να απαντήσετε, πείτε, «Πρέπει να το σκεφτώ αυτό», γιατί αυτό
θα κάνετε μέχρι, τελικά, αναπόφευκτα, να απαντήσετε.
Να αγγίζετε συχνά το παιδί σας. Να το σηκώνετε, όταν το χρειάζεται, αλλά
όταν δε θέλει να το αφήνετε ελεύθερο .
Όταν χτυπήσει, θα ξέρετε τι να κάνετε, αυτό είναι το εύκολο κομμάτι της
γονεΪκότητας. Το πιο δύσκολο είναι να το αφήσετε να είναι έξυπνο και
χαρούμενο.
Όλο αυτό είναι μια καλή πρακτική εξάσκηση για όλη τη ζωή σας ως γονέα,
ειδικά όταν τα παιδιά έχουν μεγαλώσει. Το καλύτερο από όλα είναι να τα αγαπάτε,
να τα προσέχετε και να είστε εκεί για αυτά γιατί σας χρειάζονται ακόμα και αν
δεν κάνετε τίποτα.
Ο Teacher Tom (Tom Hobson) είναι δάσκαλος παιδιών προσχολικής
ηλικίας, συγγραφέας, ομιλητής, καλλιτέχνης και συγγραφέας του βιβλίου :
«A Parent’s Guide To Seattle».
Φωτογραφίες : After School Fun, Today. by Alison Benbow, on Flickr
Free Daddy and His Little Shadow Girls at The
Skate Park Creative Commons by Pink Sherbet Photography, on Flickrim
Je te vois, je te vois pas by
bubble_gum, on Flickr
childrens reading room by Sarah Houghton, on
Flickr
Mother and Child by mrhayata, on Flickr
kinderdome by Paw Paw, on Flickr
